Arşiv

Dağların içerisinden süzülerek ve birikerek doğduğuna tanıklık ediyoruz ve buz gibi suya ayaklarımızı daldırdığımızda vücudumuzda bir ferahlık hissine kapılıyoruz.

Rıza Aksoy’un Bozcaada ile ilgili izlenimlerini kendi kaleminden okuyalım. Son yıllarda günübirlik geziler ya da hafta sonu turlarıyla oldukça ilgi gören Bozcaada’yı oradaki izlenimlerimi paylaşmak istedim. Daha önce Bozcaada ya gitmiş olanlar yakınlarına, arkadaşlarına hep tavsiye ederler orayı.Ben de bir arkadaş tavsiyesi ile Bozcaada’ya gittim. Geçen yıllık izin döneminde eski arkadaşlarla  sohbetimiz sırasında; lise döneminden bir arkadaşımızın eşiyle birlikte Bozcaada da küçük bir otel işlettiklerini öğrendim. Daha sonra o arkadaşımı

Siyah beyaz Türk filmlerinde hafızalarda kalan enstantanelerden bir tanesi de balıkçı kasabalarıdır. Motorların, martı sürülerinin, balıkçı ağlarının ve balıkların rol kestiğine tanıklık edersiniz. Aşk, balık ve balıkçı amca üçgeni içinde bulursunuz kendinizi.  Aşk hikayesinin bir yerinde bu büyüyü bozmak isteyen gangster kılıklı tiplerin koşuşturmaları içinde hep mutlu sonla bitmesini istersiniz. Pos bıyığı ve sevecen tavırları ile balıkçı amcaları bu hikayenin hep mutlu tarafında görürsünüz. Film sonunda bir balıkçı kasabasında olmak

“Benzemez kimse sanaTavrına hayran olayım …”  Klarnetinden yükselen nağmeleri Foça sahilinin her yerinden duymanız mümkün. Kayıtsız kalmamanız mümkün değil hani o derece içten. Öyle ki kediler klarnetten çıkan nağmeleri duyduklarında, usulca yaklaşıp uzanıyorlar sere serpe öylece yanına.  Uyuyorlar mı yoksa dinliyorlar mı anlamak mümkün değil, bana dinliyorlarmış gibi geliyor. Eserini icra ettikten sonra kısa bir  mola veriyor, fotoğrafını çekmek için izin alıyorum. “Klarnetimin notalarında gezinirken çek.” diyor. Bir fotoğrafçının doğallık

Anayoldan Yalova Çiftlikköy yan yola girdiğinizde otantik bir restoranla karşılaşırsınız ve aç olduğunuzu hissedersiniz. Açlığınız bedensel değil ruhsaldır aslında. Betonarme yapıların kuşattığı kentlerde yaşayanların açlığıdır, tam tarif edersek.60-70 li yılların aranjman-hafif müzik ve anadolu pop şarkıları eşliğinde köftenizi yersiniz Alaturka köftecisinde. Alafrangaya inat çatalınızla köfteyi böler, manda yoğurdunu kaşıklarsınız. Radyoda Sezen Aksu’nun “Alaturka” şarkısı, dilinize dolanır, söylenir de söylenirsiniz.“… Gece inerkenSöner perde perdeGrubun rengiDerken başlar semada saltanatBen ağlarım gülerken…” Geleceği

Konya havaalanına indiğinizde temiz ve kuru havayı teneffüs ederken bulursunuz. Hele ki geldiğiniz yerde hava konusunda mustaripseniz Konya havası size yeter. Düz bir ova üzerine kurulu olan Konya’da gözünüze çarpan tepe, dağ gibi yükseltiler olmadığı için de ayrıca bir şaşkınlık yaşarsınız. Gözünüze çarpan tek tepe Alaaddin Tepesidir, tepe demek için bin şahit ister. Konya’da Mevlana Müzesini ve Selimiye Cami’yi gezdikten sonra  daha iç taraflara geçtiğinizde Aziziye Camii dikkatinizi çeker. Aziziye

Paylaşın Paylaşın Paylaşın Anadolu’da yapı tekniği olarak Kerpiç kullanımı yapılan araştırmalara göre M.Ö 5000 li yıllara kadar gitmektedir. Yerleşik  uygarlığın ilk çağlarından itibaren, insanın ürettiği ve biçimini istediği gibi belirlediği ilk yapı malzemesi kerpiç olmuştur.  Dünyanın orta kuşağındaki bütün bölgelerde kırsal konut malzemesinin kerpiç olduğu, kerpiç  dayalı yapı geleneğinin en büyük tarihi verilerinin Mezopotamya, İran ve Orta Asya’da üretildiği kaynaklarda belirtilmektedir. Eski Anadolu ve Mezopotamya’nın geleneksel yapı malzemesi olan ve

Bostancı’dan Ada Vapuru ile Büyükada, Heybeliada ve Kınalıada üzerinden Burgazada’ya bir saat yolculuk sonrası ulaşıyoruz. Deniz ve martı cümbüşü içinde hiç bitmesin diye düşünüyoruz. Aslında vapurun Büyükada ve Heybeliada üzerinden Burgazada’ya ulaşacağını tahmin ediliyorduk fakat yolun ve zamanın uzamasından dolayı hayal kırıklığına uğramiyoruz. Vapurdan indiğinizde sizi Sait Faik Abasıyanık hoş geldiniz edasıyla karşılar, yaslandığı yereden;  Sana koşuyorum bir vapurun içinde Ölmemek, delirmemek için. Yaşamak; bütün adetlerden uzak Yaşamak…. İskeleyi ve

Sonbaharın serinliğini yavaş yavaş iliklerimizde hissetmeye başladığımız Eylül ayı ve kimyasal madde üreten bir fabrikanın yangını sonrası ortaya çıkan uyarıların tedirginliğinde 1,5 saat yolculuktan – İstanbul’a 166 km mesafede- sonra Poyrazlar Gölüne 19 kişilik kafile ile ulaşıyoruz. Rehberimiz Murat hoca ve Klos Dağ Klübü Başkanı Sönmez hocanın direktifleri ile kamp çadırlarımızı kuruyoruz. Sonrasında 12 km lik yürüyüş parkurumuzu kimi zaman zorlanarak kimi zaman da eğlenerek tamamlıyoruz. Gece ateşinin etrafında türküler

MASAL KENTİ VENEDİK Zorlu yolculuk ve havaalanında uzun bekleyiş sonrası Venedik’e ulaşıyoruz. Şehrin dışındaki otelimize ayak basar basmaz, otelden aldığımız otobüs bileti ile Venedik’e geçiyoruz. Venedik gezilecek yerleri keşfetmeden önce bu eşsiz kentin tarihi hakkında birkaç şey söylemek istiyorum. 170 kanal ve 400 köprünün bulunduğu Venedik;  Büyük Kanal ( Canal Grande) şehrin büyüsünün yaratılmasında etkin rol oynamış.   “Venetians”  “Diğerleri” Romalılar yerel halkı bu ad ile nitelendirmişler ve ötekileştirilen halkın adı

Ağustos aylarının bunaltıcı sıcaklarından kaçmak istiyorsanız; Hendek Çiğdem Yaylası 18 derecelik muhteşem havasıyla sizleri bekliyor. Elmacık Dağı’nda ve 1500 m. yükseklikte olan Çiğdem Yaylası’na Hendek ve Karadere köylerinden insanlar yaylacılık yapmak için gelmişler. Geniş bir alana kurulmuş ve etrafı çam, köknar ve kayın ormanlarıyla kaplı olan yaylanın halkı ise tam bir misafirperver. Yaylanın sıcak kanlı yaşayanları, yaylarına gezmeye gelen kişilerle kesinlikle muhabbet etmeden bir istekleri olup olmadığını sormadan geçemiyorlar. Fazlı Aksoy Fazlı

Kül yağıyor geceleri buralara, katran karası yollara, yeşilini kaybetmiş fidanlara.